- διαιρετέον
- διαιρ-ετέον,A one must divide or distinguish, Pl.R.412b, Lg.874e, Porph.Abst.2.38;
δίχα δ. Pl.Sph.265a
;τινὰς ἀπ' ἀλλήλων Id.Plt.287b
;διαιρετέον πόσαι διαφοραί Arist.Pol.1289b12
.2 one must open a vein, Antyll. ap. Orib. 7.2 tit., Aët.16.90.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.